Ο Ardan Turan καταθέτει τις προβλέψεις του για τη δυναμικότητα των ομάδων στην Πρέμιερ Λιγκ της περιόδου 2017-18.
Σας χαιρετώ ξανά μετά από καιρό. Ελπίζω να κάνατε περισσότερα μπάνια από μένα. Εύκολο, γιατί δεν έπιασα καν διψήφιο νούμερο (damn!).
Βουτάμε στο νέο πρωτάθλημα με όρεξη να δούμε μπαλίτσα, κόντρες, ανατροπές, εκπλήξεις και φυσικά καινούριους παίκτες (κάποιες ομάδες άλλαξαν ριζικά τα ρόστερ τους ή/και προπονητή), καινούρια συστήματα (θα παραμείνουν στη μόδα οι 3 στόπερ;) και πιθανώς νέες ισορροπίες.
Φρέσκια σεζόν με τις ομάδες να έχουν κάνει σωστή προετοιμασία (δεν είχε Μουντιάλ-Γιούρο κλπ) και εκείνες στα ψηλά να έχουν ξοδέψει η καθεμιά από έναν προϋπολογισμό κράτους για μεταγραφές.
Θα χωρίσω τις ομάδες σε γκρουπάκια ανάλογα με τη δυναμικότητά τους όπως τις βλέπω. Τονίζω ότι οι περισσότερες από αυτές τις ομάδες με 1-2 κατάλληλες μεταγραφικές κινήσεις μπορούν να ανέβουν αμέσως επίπεδο, ενώ με μια αποχώρηση κλειδί μπορούν εξίσου εύκολα να πέσουν επίπεδο. Άρα, εφόσον η μεταγραφική περίοδος είναι ανοιχτή για καμιά 20ριά μέρες ακόμα και οι Άγγλοι γουστάρουν να κάνουν «μπαμ» και «μπουμ» τελευταία στιγμή, υπάρχει ακόμα δυνατότητα να αλλάξουν γκρουπ δυναμικότητας οι ομάδες ανάλογα με το τι θα κάνουν στα μεταγραφικά τους στην τελευταία στροφή.
Αυτοί που παλεύουν για την πρωτιά
Μετά από τη μεταγραφική ...επιδρομή του Γκουαρντιόλα, η Μάντσεστερ Σίτι εμφανίζεται δικαίως ως πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα. Έχει αποκτήσει πια πλάγια μπακ μεγάλης κλάσης αντί για τους παλαιμάχους που είχε πέρσι, πήρε παίκτες για κάθε γραμμή πλην της επίθεσης, όπου όμως ο Ζεσούς θα ξεκινήσει φέτος έχοντας κάνει προετοιμασία με την ομάδα. Το μόνο ψεγάδι που βλέπω είναι στη θέση των αμυντικών χαφ, όπου η ομάδα θα βασιστεί στον γυάλινο παικταρά Γκουντογκάν, στον τίμιο καρτάκια Φερναντίνιο, τον Παππού-Γιαγιά Τουρέ και υποθέτω στον οπισθοχωρημένο Νταβίντ Σίλβα. Θα κάνει κι άλλες κινήσεις πάντως, ας είναι καλά το δολλαρόδεντρο. Αν ο Πεπ κάνει ώριμη διαχείρηση του ρόστερ του, χωρίς ανούσιο ροτέισιον και χαλαρώνοντας λίιιγο την εμμονή με την κατοχή μπάλας, έχει όλα τα φόντα να πάρει τον τίτλο.
Πολύ ενισχυμένη βρίσκω και την ομάδα στην κόκκινη μεριά του Μάντσεστερ, τη Γιουνάιτεντ. Ο Μάτις είναι εγγύηση στη μεσαία γραμμή και με μεγάλη εμπειρία από Πρέμιερ. Τέτοια έχει κι ο Λουκάκου. Τα στατιστικά του είναι σοκαριστικά. 186 ματς, 85 γκολ και 34 ασίστς. Το μόνα ερωτήματα είναι 1) αν μπορεί να το κάνει σε σύλλογο που θέλει το πρωτάθλημα και όχι παραμονή ή έξοδο στο Γιουρόπα και 2) πόσο του ανέβαζε τα στατιστικά το γεγονός ότι στην Έβερτον έπαιζε όλη η ομάδα για εκείνον. Δεν ξέρω τον Λίντελοφ, περιμένω να δω και το εξτρέμ που θα αποκτηθεί. Οπωσδήποτε πάντως είναι καλύτερη ομάδα από πέρσι, με φανταστικό κέντρο (Ερέρα-Μάτιτς-Πογκμπά) και στον πάγκο τον Κάρικ για να προσφέρει μερικά ποιοτικά λεπτά και τον Φελαϊνί για να προσφέρει γέλιο. Μετά από την περσινή κακή σεζόν που βαφτίστηκε σούπερ επιτυχημένη από τον Ζοσέ επειδή κατακτήθηκε το Γιουρόπα Λιγκ κόντρα σε μετριοκακές ομάδες, φέτος έγιναν ξανά μεγάλες επενδύσεις, το υλικό είναι ακόμη καλύτερο και η Γιουνάιτεντ οφείλει να «χτυπήσει» το πρωτάθλημα.
Αντιθέτως με τις προηγούμενες ομάδες, δεν θα έλεγα ότι η Τσέλσι έχει ενισχυθεί από τις κινήσεις που έκανε ΩΣ ΤΩΡΑ. Πούλησε ή δάνεισε έναν σωρό νεαρούς παίκτες της (επέστρεψε ο Κρίστενσεν πάντως), πήρε τον λάθος στόπερ από τη Ρόμα (πιθανολογώ ότι αυτό συνέβη γιατί ο Ρούντιγκερ παίζει και πλάγιο μπακ) και επέλεξε να αλλάξει δύο παίκτες που δεδομένα έκαναν τη δουλειά (Κόστα, Μάτιτς) με δύο άλλους που ελπίζει ότι θα την κάνουν (Μοράτα, Μπακαγιόκο) και με αμφίβολο το πότε. Μπορεί να δικαιωθεί στο τέλος, μπορεί και όχι. Περίμενα όμως να αυξήσει –πέραν αμφιβολίας- την ποιότητά της και το βάθος του πάγκου της και δεν βλέπω να έκανε κάτι από τα δύο. Ίσως το κάνει από δω και πέρα. Πάντως, εάν ο Κόντε είναι ευχαριστημένος από τις συγκεκριμένες επιλογές (χωράει μεγάλη συζήτηση) και πράγματι αυτούς υπολογίζει στα πλάνα του για αυτό που θέλει να φτιάξει, έχει κερδίσει μετά το περσινό σόου το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει. Ξεκινάει με στόχο το πρωτάθλημα, αλλά φέτος έχει και Ευρώπη.
Αυτοί που παλεύουν για το σεντόνι
Φαίνεται ότι επιτέλους πήρε χαμπάρι το ευρύ κοινό τη δουλειά που κάνει ο Ποκετίνο στα Σπιρούνια. Η Τότεναμ παίζει την καλύτερη μπάλα στο Νησί τα τελευταία δύο χρόνια, με βάση της νεαρούς Άγγλους και χωρίς να έχουν ξοδέψει πολλά. Όσοι βλέπουν το ποδόσφαιρο όπως θα έπρεπε της βγάζουν το καπέλο. Ωστόσο, η νέα σεζόν θα είναι πολύ δύσκολη. Από τη μια γιατί μετακόμισαν σε άλλο γήπεδο και θα τους κοστίσει κι από την άλλη γιατί (μέχρι στιγμής έστω) δεν έχουν κάνει τις ελάχιστες μεταγραφές που είχαν ανάγκη. Έχασαν μόνο τον Γουόκερ, γέμισαν τα ταμεία τους από πωλήσεις παικτών που ήταν δανεικοί κι έχουν ακόμα την ευκαιρία να κάνουν αυτά που πρέπει και όσον αφορά τις αφίξεις. Είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να βρεις κάποιον παίκτη που θα είναι καλύτερος από τους βασικούς της Τότεναμ (πλην της θέσης του Σον) αλλά είναι πανεύκολο να βρεις καλύτερο στόπερ από τον Βίμερ για παράδειγμα, ώστε να έχεις και λύσεις από τον πάγκο. Αν κινηθεί σωστά (θα πάρει ποτέ τον πλάγιο χαφ πρώτης γραμμής που της λείπει;) μπορεί να πάει στο από πάνω γκρουπ αλλιώς μένει σε αυτό.
Την περασμένη σεζόν έγραφα ότι η Άρσεναλ πρέπει να μην αφήνει άλυτα τα προβλήματά της που αφορούν συμβόλαια. Είτε προπονητή είτε παικτών. Πέρσι τα άφησε στον αέρα και είχε τη χειρότερη σεζόν της εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Φέτος κάνει το ίδιο, καθώς ο Βενγκέρ είναι πολύ ξεροκέφαλος και πολύ μεγάλος σε ηλικία για να μάθει από τα λάθη του και να μην τα επαναλάβει. Ουσιαστικά λοιπόν δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Σάντσες, Οζίλ, Οξ τα Χριστούγεννα υπογράφουν για όποιον θέλουν και φεύγουν τσάμπα το καλοκαίρι. Τα 10 μύρια λίρες της Μπρομ για Γκιμπς θα πάνε άκλαφτα γιατί ο Αλσατός αρνήθηκε να τον πουλήσει ώστε να τον βάζει να παίξει μια φορά το μήνα και αν, και του χρόνου να φύγει δωρεάν. Ο Λούκας Πέρεθ έχει γκρινιάξει σε όλα τα ΜΜΕ της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλοντας να φύγει και είναι ακόμα εδώ. Κλπ κλπ. Επιμένω ότι η ομάδα στα χαρτιά είναι πολύ δυνατή. Και οι 2 κινήσεις (Λακαζέτ και Κολάσινατς) εξαιρετικές. Αλλά όσο αφήνει τόσο πολλά πράγματα στον αέρα, αυξάνει την πιθανότητα να στραβώσει άσχημα και πάλι η σεζόν. Ειδικά όταν οι μισοί παίκτες της είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς.
Αισιοδοξία και ενθουσιασμός στο στρατόπεδο της Έβερτον και υπάρχει κάθε λόγος για αυτό. Τα Ζαχαρωτά έχασαν έναν παίκτη που έκανε τη διαφορά (Λουκάκου), τον δανεικό Ενερ Βαλέντσια που έδινε λύσεις και εκτός απροόπτου τον τεμπελχανά τον Μπάρκλεϊ. Απέκτησαν όμως παίκτες σε όλες τις γραμμές. Ο Πίκφορντ είναι μεγάλο upgrade στους μέτριους τερματοφύλακες που υπήρχαν πέρσι (και παράλληλα κίνηση για το μέλλον), ο Κιν αξιόπιστο στόπερ, ο Κλάασεν ποιοτικό χαφ που σκοράρει. Στην επίθεση ήρθαν οι Ρούνεϊ (μοιάζει με παλαίμαχο εδώ και χρόνια, αλλά αν κάπου μπορεί να αναγεννηθεί είναι εκεί) και ο Σάντρο Ραμίρεθ που είχε ρήτρα με ύψος φιλοδωρήματος. Περιμένω να πάρει και τον παικταρά Σίγκουρντσον κι έναν ακόμη αμυντικό μέχρι το τέλος και πιστεύω ότι ο Κούμαν θα στρώσει μια πολύ ισχυρή ομάδα. Έχει επίσης 3 καλούς παίκτες που θα μείνουν εκτός λόγω τραυματισμού για μεγάλο διάστημα, τους Κόουλμαν, Μπολάσι και Φούνες Μόρι. Οι δύο πρώτοι επιστρέφουν λογικά από το νέο έτος και εάν προλάβουν να βρουν ρυθμό θα προσθέσουν ποιότητα. Για την ώρα η Έβερτον δεν αγωνίζεται υπό πίεση να σπάσει οπωσδήποτε την εξάδα και αυτό είναι υπέρ της.
Άλλος ένας σύλλογος που δεν χειρίζεται σωστά τα μεταγραφικά του, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι η Λίβερπουλ. Επικοινωνιακά υπήρξε το «αυτογκόλ» στην περίπτωση Φαν Ντάικ, με τους Κόκκινους να αναγκάζονται σε ντροπιαστική ανακοίνωση απολογίας υπό το φόβο σοβαρής τιμωρίας για παράνομη προσέγγιση του παίκτη. Ουσιαστικά, ο Κλοπ ήθελε 3 πολύ συγκεκριμένους παίκτες και πήρε μόνο τον Σαλάχ. Φαν Ντάικ και Κειτά δεν ήρθαν (για την ώρα έστω), ενώ οι διοικήσεις των ομάδων τους έχουν... στη μπούκα τη Λίβερπουλ και όχι χωρίς λόγο. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ήρθε η βόμβα του Κουτίνιο να αναστατώσει κι άλλο την ομάδα. Ο Kopite Calling έγραψε στη στήλη του κάτι που δύο μέρες μετά δήλωσε και ο Κλοπ: «Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, λίγο πριν εκπνεύσει η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος, είναι πρακτικά αδύνατο να βρεθεί ο αντί-Κουτίνιο». Επομένως, είτε θα παραμείνει και θα γνωρίζουν όλοι ότι σκιζόταν να φύγει για τη Μπαρτσελόνα, είτε θα φύγει και θα αφήσει κενό. Άσχημα ενδεχόμενα και τα δύο. Ο Σαλάχ ήρθε για να κάνει την επίθεση της ομάδας ακόμα πιο «πυραυλοκίνητη», ο Ρόμπερτσον για το αριστερό άκρο της άμυνας και ο Σολάνκε για έξτρα λύση στην επίθεση. Ωστόσο για μένα η συνολική αμυντική λειτουργία χρειάζεται μεγάλη βελτίωση (καλύτερους παίκτες + καλύτερη τακτική) και αυτός ο πάγκος σίγουρα δεν αρκεί σε χρονιά Τσάμπιονς Λιγκ. Ομάδα που δεν διαθέτει ούτε τοπ κλάσης τέρμα, ούτε τοπ κλάσης αμυντικούς, ούτε τοπ κλάσης εξάρι, μόνο για χαβαλέ μπορεί να πει «πάω για πρωτάθλημα».
Αυτοί που ονειρεύονται να παίξουν στο Γιουρόπα
Πέρσι έγραφα για τις τραγελαφικές κινήσεις των ιδιοκτητών της Γουέστ Χαμ. Αφού κατέστρεψαν την περασμένη σεζόν, φαίνεται πως έβαλαν μυαλό και φέτος έκαναν πολύ πιο λογικές μεταγραφικές επιλογές. Πήραν τον ελεύθερο Ζαμπαλέτα και τον baby-faced assassin Τσιτσαρίτο. Δεν είμαι φαν του Τζο Χαρτ αλλά η κίνηση να τον δανειστούν έχει βάση, ενώ η αγορά του Αρναούτοβιτς είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουν τα Σφυριά. Να πάρουν τους κορυφαίους παίκτες από μικρότερες ομάδες της Πρέμιερ. Έτσι μειώνεις το ρίσκο να βγει «μάπα το καρπούζι» και έχεις πάτημα να ανέβεις επίπεδο. Θεωρώ ότι θα έχουν διδαχθεί από το περσινό over-confidence (υπερβολική αισιοδοξία) που τους έφερε ηχηρή σφαλιάρα όταν φλέρταραν με την Τσάμπιονσιπ και φέτος θα είναι πιο «μετρημένοι». Πιστεύω ότι χρειάζονται ένα καλό κεντρικό χαφ που να στείλει τον Νομπλ στον πάγκο (επιτέλους, κι ας είναι αρχηγός από εκεί) και θα εμφανιστούν σε καλή κατάσταση.
Μπόρνμουθ. Ίσως η πιο εμφανώς ενισχυμένη μικρομεσαία ομάδα στο πρωτάθλημα. Έχασε μόνο τον Γουίλσιρ, ο οποίος μπορεί να αντικατασταθεί από τον Λιούις Κουκ, τον αρχηγό της πρωταθλήτριας κόσμου Κ20 της Αγγλίας. Ήρθαν τρεις παίκτες που έχουν όλα τα φόντα να πάρουν φανέλα βασικού στο σπίτι και να ανεβάσουν επίπεδο την ομάδα. Ο Μπέγκοβιτς στο τέρμα, ο παλιός (όχι και τόσο παλιός δηλαδή) γνώριμος Άκε στα στόπερ και ο (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ παλιός γνώριμος) Ντεφό στην επίθεση. Και οι τρεις είναι καλύτεροι από τους αντίστοιχους που είχε πέρσι σε αυτές τις θέσεις η ομάδα, θα πάρουν θέση στην ενδεκάδα και θα βοηθήσουν. Το μόνο που φοβάται αυτή η ομάδα είναι η τραυματισμοί, μιας και την έχουν βρει πολλοί.
Δεν έχω τον Πιέλ στη λίστα με τους αγαπημένους μου προπονητές, αλλά δεν βρήκα κανέναν λόγο για να τον «ξηλώσουν». Παρόλα αυτά το έκαναν και πήραν τον Πελεγκρίνο που έδειξε καλά στοιχεία στην Αλαβές αλλά γενικά δεν έχει σημαντική προπονητική εμπειρία. Η αλλαγή προπονητή κάνει απρόβλεπτη τη σεζόν της Σαουθάμπτον. Για πρώτη φορά δεν προχωρά σε μαζικές πωλήσεις παικτών της, αρνούμενη να παραχωρήσει τον Φαν Ντάικ παρά τη θέληση του ίδιου του Ολλανδού. Πούλησε μόνο τον Τζέι Ροντρίγκες, που δεν θεωρούσε σημαντικό, ενώ απέκτησε τον Πολωνό στόπερ Μπέντναρεκ κι έκανε την αποφασιστική κίνηση να αποκτήσει τον Λεμινά από τη Γιουβέντους. Εφόσον δεν φύγει κανείς, η ομάδα είναι έτοιμη, δεμένη και έχει πολλές επιλογές σε κάθε θέση. Θα πρέπει όμως να βρει λύση με το θέμα του Φαν Ντάικ, ενώ κάτι δεν μου πάει καλά στο κέντρο της, νιώθω ότι μαζεύτηκαν πολλά κεντρικά χαφ και όσοι δεν παίζουν θα γκρινιάζουν.
Αποκλειστική φωτογραφία από τις διαπραγματεύσεις της Σαουθάμπτον για την πώληση του Φαν Ντάικ (όσοι δεν έχετε δει το Snatch αφήστε ότι κάνετε και δείτε το)
Όσο παραμένει ο Πιούλις στη Γουέστ Μπρομ δεν πρόκειται να κινδυνεύσει με υποβιβασμό. Ανανέωσε κιόλας πρόσφατα μέχρι το 2019, οπότε χαλαρά. Αυτό το καλοκαίρι είχε ένα πλήγμα με την αποχώρηση του αρχηγού της του Φλέτσερ, ο οποίος την... έκανε γιατί δεν του έδωσαν 2ετές συμβόλαιο, κάτι που βρήκε στην Στόουκ. Φεύγοντας έφησε ένα κενό στο κέντρο που θα πρέπει να καλυφθεί με μεταγραφή κι ακόμη δεν έχει γίνει. Κατά τα άλλα ήρθε ο Αιγύπτιος στόπερ Χεγκάζι και ο καλός επιθετικός Τζέι Ροντρίγκες από Σαουθάμπτον. Ο Πιούλις θέλει πολύ τον Μπεν Γκίμπσον της Μίντλεσμπρο που αν αποκτηθεί θα είναι τεράστια μεταγραφή, χρειάζεται και αριστερό μπακ... Σε γενικές γραμμές έχει ακόμη σημαντικές ανάγκες να καλύψει αλλά πρόκειται για μια πολύ δεμένη ομάδα που δεν θα μπλέξει σε περιπέτειες για υποβιβασμό, ούτε όμως και θα κάνει το βήμα παραπάνω.
Αυτοί που απλώς δεν θα κινδυνέψουν
Αφού κατάφεραν να «φάνε» τον Ρανιέρι, οι παίκτες της Λέστερ θυμήθηκαν να παίξουν μπάλα και διόρθωσαν εν μέρει την τραγική εικόνα που είχαν στην αρχή του περσινού πρωταθλήματος. Προχώρησε σε 4 μεταγραφές παικτών που θεωρώ δεδομένα καλούς: τον αμυντικό χαφ Ιμπόρα, τον στόπερ Μαγκουάιρ, τον επιθετικό Ιχεανάτσο και τον τερματοφύλακα Γιακούποβιτς. Πιο ασφαλής επιλογή είναι του Άγγλου κεντρικού αμυντικού, αλλά όλες είχαν λογική. Δεν έχασε κανέναν παίκτη που θα της λείψει, ενώ ο Σέξπιρ πήρε την προαγωγή που ζητούσε και είναι πια μόνιμος προπονητής της ομάδας. Έχει πολλούς καλούς παίκτες ώστε να μην αγχωθεί για τον υποβιβασμό, αλλά πιστεύω ότι το περιβάλλον της δεν είναι υγιές, καθώς έχει κλίκες ποδοσφαιριστών να επηρεάζουν καταστάσεις. Σημαντικά ζητήματα είναι το αίτημα αποχώρησης του Μαχρέζ που μπορεί εύκολα να τον φέρει εκτός ομάδας πριν το κλείσιμο της μεταγραφικής περιόδου και η συνήθεια των Αλεπούδων να συλλέγουν επιθετικούς, με αποτέλεσμα να παίζουν λίγοι εξ αυτών και οι υπόλοιποι να μουρμουρίζουν.
Στη Νιουκάστλ έχουν φοβερό προπονητή και τραγική διοίκηση. Το κακό είναι ότι η δεύτερη μπορεί να αναγκάσει τον πρώτο να φύγει, εξαιτίας της ανεπάρκειάς της. Ο Μπενίτεθ έχτισε πέρσι μια ομάδα για να ανέβει από την Τσάμπιονσιπ, πράγμα που σημαίνει ότι γέμισε το ρόστερ με πολλούς μέτριους παίκτες ώστε να μπορέσει να κρατήσει ισορροπία για καμιά 50ριά ματς που παίζουν εκεί. Η Πρέμιερ είναι άλλο πρωτάθλημα και θέλει ποιότητα, όχι μόνο ποσότητα. Οι μέχρι στιγμής κινήσεις δεν αρκούν για κάτι παραπάνω από την εξασφάλιση της παραμονής. Οπότε με μεγάλο αστερίσκο για την περίπτωση να κάνει περισσότερο κακό ο Άσλεϊ, περιμένω μια σεζόν που δεν θα έχει άγχος για τη σωτηρία αλλά ούτε και ελπίδα για καλό πλασάρισμα στη βαθμολογία. Η ομάδα έχασε μόνο τον Γκουφράν ουσιαστικά, ενώ πήρε το εξαιρετικό ταλεντάκι Μέρφι (εξτρέμ παίζει), τον στόπερ Λεζέν, τον -αιώνια δανεικό που επιτέλους δεν δόθηκε δανεικός- πλάγιο μπακ Μανκίγιο και τον νεαρό αμυντικό χαφ Μερίνο. Αν η διοίκηση του συλλόγου δεν ενοχλήσει τον Ράφα θα πάρει ακόμη 2 ή 3 παίκτες ενδεκάδας και θα είναι πολύ καλύτερα, αλλιώς θα πρέπει να τραβήξει κουπί ο Ρίτσι, να προσαρμοστεί γρήγορα ο Μέρφι και να μην έχουν σοβαρά προβλήματα τραυματισμών.
Κι από τη μια κακή διοίκηση πάμε στην άλλη. Αυτή τη φορά διαφορετικού στυλ όμως. Στη Γουότφορντ δεν λειτουργούν αυτοκαταστροφικά, λειτουργούν ως σούπερ μάρκετ. Οι ιδιοκτήτες της ομάδας είναι από αυτούς που βλέπουν το χώρο του ποδοσφαίρου αποκλειστικά ως ευκαιρία να βγάλουν λεφτά και άρα κάνουν όσα πιστεύουν ότι θα οδηγήσουν σε αυτό (παίρνουν/δίνουν κάθε χρόνο καραβιές με παίκτες). Αλλάζουν προπονητές για πλάκα, οπότε προφανώς δεν θα κρατούσαν τον Ματσάρι που πάτωσε πέρσι. Πήραν τον Μάρκο Σίλβα που εντυπωσίασε στη Χαλ και έκαναν σημαντικές επενδύσεις στις μεταγραφές. Δεν έφυγε κανείς που ήθελε να κρατήσει (εκτός του Νιάνγκ που απορώ γιατί τον ήθελαν) και πήρε τους επιθετικούς Ριτσάρλισον και Αντρέ Γκρέι, τους μέσους Τσαλόμπα και Γουίλ Χιούζ και τον πλάγιο μπακ Κίκο Φεμενία (κάποτε θεωρούνταν μεγάλο ταλέντο). Ο Γκρέι είναι ωραίο φορ, τους υπόλοιπους θα τους δούμε. Αναρωτιέμαι τι θα γίνει με τον αρχηγό τους τον Ντίνεϊ γιατί μαζεύτηκαν πολλοί επιθετικοί ξαφνικά και δεν βγαίνουν τα κουκιά. Ο Σίλβα εγγυάται παραμονή (για μένα) αλλά δεν έχει ρόστερ για τίποτα περισσότερο.
Αυτοί που θα παλέψουν για να μην πέσουν
Η άφιξη του Κλέμεντ έδωσε στη Σουόνσι την ευκαιρία να σωθεί, έστω και δύσκολα. Ο Άγγλος κόουτς άλλαξε πολλά και σε λίγο χρόνο, με επιτυχία, οπότε τον κράτησαν. Απώλειες που μετράνε είναι αυτή του Κορκ και σε συγκλονιστικό βαθμό αυτή του Σίγκουρντσον εάν όντως φύγει. Αρτίστας ο Ισλανδός, θα τους λείψει πολύ. Πήραν «μηχανάκι» στο κέντρο με τον Ρόκε Μέσα και ως δανεικό τον Έιμπραχαμ που πέρσι μάτωνε τα δίχτυα στην Τσάμπιονσιπ. Γύρισε και ο στόπερ Μπάρτλεϊ που ήταν πολύ καλός πέρσι στη Λιντς. Προβλέπω μεγάλα προβλήματα χωρίς Γκίλφι στον δημιουργικό τομέα, δεν ξέρω όμως πώς θα προσπαθήσουν να τον αντικαταστήσουν. Γράφεται για Άλεν και Μπονί, αλλά ίσως είναι απλώς επειδή τους είχαν και παλιότερα αυτούς οι Κύκνοι και τους έλειψαν.
Ο Σον Ντάις έχασε τρεις βασικούς του παίκτες. Η Μπέρνλι θα πρέπει να συνεχίσει χωρίς τους Αντρέ Γκρέι, Μάικλ Κιν αλλά και τον Μπόιντ. Δεν θα έχει επίσης τον... κουμαρτζή Τζο Μπάρτον. Πήρε τον αριστερό φουλ μπακ Τσάρλι Τέιλορ και το έμπειρο εξαράκι τον Κορκ, όπως και τον Γουόλτερς για την επίθεσή της. Δεν αγόρασε ακόμα στόπερ, κάτι το οποίο με παραξενεύει, αλλά είχε πολλά έσοδα και θα κάνει κι άλλες κινήσεις. Είναι πάλι στα φαβορί για να... φουντάρει από τους μπουκ αλλά δεν θα πόνταρα ενάντια σε αυτές τις αγριεμένες βρετανόφατσες. Τρέχουνε πολύ, αμύνονται καλά, έχουνε έδρα. Ωραίος τύπος ο προπονητής τους και πλέον ο σύλλογος έχει λεφτά στην άκρη. Μπορούν να τα καταφέρουν ξανά.
Αν και ο Αρναούτοβιτς είναι γνωστός... τσόγλανος, στην απόφασή του να ζητήσει έντονα να φύγει από τη Στόουκ είχε απόλυτο δίκιο. Πέρσι το καλοκαίρι τους έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης και ανανέωσε, αλλά από τότε δεν έχει δείξει καμία πρόοδο η ομάδα. Αντιθέτως, ούτε καν παίζουν ωραία μπάλα πια, ενώ στις μεταγραφές δεν ...εμπνέουν. Έφαγαν όλο το καλοκαίρι για να κλείσουν παίκτη που ήξεραν ότι τους έκανε, αφού τον είχαν ως δανεικό, τον Μάρτινς Ίντι. Πρόσθεσαν επίσης τον Ζουμά στην άμυνά τους, πήραν πίσω τον Μπόγιαν και υπέγραψαν τους (πολύ καλούς για ελεύθερους) Τσούπο-Μοτίνγκ και Φλέτσερ. Είναι σωστές αυτές οι κινήσεις, αλλά πρώτον έγιναν καθυστερημένα και δεύτερον δεν ήταν αρκετές να πείσουν τον Αρναούτοβιτς να μείνει, οπότε τον έχασαν. Δεν είχαν άλλες απώλειες άξιες αναφοράς. Δεν με γεμίζουν.
Και πάνω που είχαν βρει την ησυχία τους με έναν προπονητή που ξέρει τι κάνει, τον Μπιγκ Σαμ, εκείνος αποφάσισε να πάρει τα εγγόνια του και να πάνε για ψάρεμα κι αποσύρθηκε από την προπονητική, αφήνοντας «ξερή» την Κρίσταλ Πάλας. Μίλησε με καμιά 15ριά προπονητάδες και τελικά πήρε τον Ντε Μπουρ. Το πρόβλημα με τον Ολλανδό είναι ότι εάν δοκιμάσει να παίξει επιθετικά, με το αγαπημένο του σύστημα το 4-3-3 ή γενικότερα με τη λογική «θα παίξουμε ωραίο ποδόσφαιρο», θα πάει καρφί στον πάτο. Με τις χειμερινές επεμβάσεις του Άλαρνταϊς έχει μια βάση με καλό υλικό αλλά χρειάζεται ενίσχυση στην άμυνα και να μην ...ξανοίγεται. Δεν έχασε παίκτες που θα της λείψουν, ενώ έφερε τους πιτσιρικάδες Ολλανδούς Ρίντεβαλντ, Φοσού-Μενσά (δανεικό από Γιουνάιτεντ) για την άμυνα και τον Λόφτους-Τσικ για το κέντρο της. Βασικότερο από όλα θεωρώ το ότι κατάφερε να κρατήσει τους Ζαχά και Μπεντέκε. Και πάλι όμως, εξαρτάται από τις αποφάσεις του προπονητή της πόσο κοντά (ή και μέσα) θα βρεθεί στη γραμμή του υποβιβασμού.
Δεν γνωρίζω τις ομάδες που ήρθαν από Τσάμπιονσιπ (πλην της Νιουκάστλ). Υποθέτω ότι αν δεν έκαναν σημαντικές μεταγραφικές κινήσεις θα έφευγαν για πίσω όπως ήρθαν. Αλλά και η Μπράιτον και η Χάντερσφιλντ σεβάστηκαν την Πρέμιερ Λιγκ (και φυσικά τους εαυτούς τους) και προσπάθησαν να ενισχυθούν ώστε να παλέψουν για τη σωτηρία τους. Πήραν από καμιά δεκαριά παίκτες η καθεμιά. Ξέρω ότι ο Πρόπερ και ο Ράιαν που πήρε η Μπράιτον είναι μια χαρά παίκτες, όπως και οι Ντάνι Γουίλιαμς, Ινς και Μουνιέ που πήρε η Χάντερσφιλντ. Από εκεί και πέρα, είναι μεγάλο ερωτηματικό το τι θα μας παρουσιάσουν. Θυμίζω απλώς ότι πέρσι υποβιβάστηκαν απευθείας οι δύο από τις τρεις ομάδες που είχαν ανέβει από την Τσάμπιονσιπ. Οπότε ανάλογα με την ποιότητα των μεταγραφών τους και το πώς θα δέσουν, θα έχουν περισσότερες ή λιγότερες πιθανότητες να μείνουν κι άλλη σεζόν στην παρέα της Πρέμιερ.
Καλή σεζόν να έχουμε συνβρετανοί!
Στήριξε και εσύ την προσπάθεια των Premier League Fans μέσω Paypal, μέσω του παρακάτω συνδέσμου: