Ο Kopite Calling σχολιάζει τις μεταγραφικές εξελίξεις στη Λίβερπουλ και τις επιλογές της διοίκησης των Κόκκινων.
Έκλεισε το μεταγραφικό παράθυρο. Με μια πρώτη ματιά, οι προσθαφαιρέσεις στο έμψυχο δυναμικό των Reds δεν προκαλούν κανέναν ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Οι πιο ευκολόπιστοι από μας θα πετάξουν την -κόκκινη- σκούφια τους : «αυτός ο Salah, η Βολίδα της Ερήμου, το Διαμάντι του Νείλου… να το κομμάτι που έλειπε από το επιθετικό μας παζλ, δεν θα ξέρουν από πού να πρωτοφυλαχτούν».
Οι δύσπιστοι θα πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα : «κάτσε να γίνει η ενσωμάτωση των νέων, να πάρει τη θέση στα αριστερά ο Robbo, να τρουπώσει κάπου στα χαφ ο Chambo… και σιγά-σιγά θα δούμε τι πάει να μαγειρέψει ο Kloppo με τα νέα υλικά».
Οι κακόπιστοι θα πετάξουν το γάντι στον προπονητή : «Μα τι παριστάνει; Κάνει πως δεν βλέπει το τεράστιο κενό, σε κλίμακα 1:1 με το κορμί του Virgil Van Dijk, στο κέντρο της άμυνας; Φάτε μάτια Lovren… πάλι».
Σε τελική ανάλυση, το τι θα πετάξει ο καθένας μας είναι αποτέλεσμα της οπτικής μας γωνίας απέναντι στον αντίκτυπο που θα έχει για τη Liverpool το καλοκαιρινό πάρε-δώσε. Στον αγωνιστικό αντίκτυπο. Ωστόσο, το σημερινό κείμενο είναι αφιερωμένο αλλού. Στο εξω-αγωνιστικό κομμάτι. Το μεταγραφικό παράθυρο μπορεί να έκλεισε, αλλά φαίνεται να ανοίγει ένα άλλο, διαφορετικό παράθυρο, με πολύ ομορφότερη θέα… Ένα παράθυρο στο μέλλον της Liverpool. Θέλετε να δούμε παρέα μερικές όμορφες εικόνες από το μέλλον της Liverpool; Ή, έστω, μερικές όμορφες εικόνες που δεν είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε στο –κοντινό- της παρελθόν;
Πρώτα απ’ όλα, ας δούμε τη Liverpool να αρνείται την πώληση ενός αστεριού της στη Barcelona. Μας πήραν τον Mascherano, μας πήραν τον Suárez, θέλησαν να μας πάρουν και τον Coutinho. Έτσι, στο χαλαρό, επειδή στην –τρέχουσα- ποδοσφαιρική τροφική αλυσίδα βρίσκονται υψηλότερα. «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό»… να όμως που η FSG κάνει μια ηχηρή δήλωση προθέσεων, πως δηλαδή θέλουμε κι εμείς να παίξουμε με τα μεγάλα παιδάκια. Και είμαστε έτοιμοι να μπούμε στο παιχνίδι.
Δεύτερον, ποιος θυμάται την τελευταία φορά που ένας ποδοσφαιριστής επιλέγει να ανηφορίσει στο Merseyside ενώ έχει πρόταση (και μάλιστα πιο συμφέρουσα από οικονομικής πλευράς) από την Chelsea; Κι όμως, φέτος συνέβη κι αυτό. Είδαμε πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές που, ενώ γνώριζαν ότι δεν θα τους λείψουν οι προτάσεις, ξεκάθαρα έδειξαν την προτίμησή τους προς τη Liverpool (όπως ο Van Dijk, ο Keïta, ακόμα και ο Lemar, αν πιστέψουμε όσα γράφτηκαν στη L’ ĖQUIPE).
Και τρίτον, σε συνδυασμό με τα άλλα δύο, ας κοιτάξουμε την αλλαγή στη διάθεση της FSG να ξοδέψει. Οι προτάσεις που έκανε ήταν το λιγότερο γενναιόδωρες. Εάν αθροίσουμε τα ποσά (περίπου £60mil για Van Dijk, £65mil για Keïta, £35mil για Salah £40mil για τον ευρισκόμενο στον τελευταίο χρόνο συμβολαίου Oxlade-Chamberlain ), καταλαβαίνουμε πως η εποχή των παζαριών και της «Moneyball» λογικής ανήκει στο παρελθόν. Μπορεί αυτό να είναι συγκυριακό, μπορεί όμως και να σημαίνει πως οι Αμερικανοί, αφού βρήκαν στο πρόσωπο του Klopp κάποιον που εμπιστεύονται, είναι πρόθυμοι να τον στηρίξουν οικονομικά.
Στο σημείο αυτό, και χωρίς την παραμικρή πρόθεση να εμφανιστώ ως απολογητής της FSG, θέλω να σημειώσω το εξής : πρόκειται για μια εταιρία που επενδύει στο χώρο του αθλητισμού. Με σκοπό το κέρδος. Το θεωρώ απίθανο να μην σκοπεύουν να μπουν πολύ δυνατά στο κυνήγι των σοβαρών κερδών στο ποδόσφαιρο, που συμβαίνει να είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά στον χώρο του αθλητισμού. Και τα σοβαρά κέρδη στο ποδόσφαιρο είναι συνυφασμένα με τον ανταγωνισμό στο υψηλότατο επίπεδο – και την επιτυχία σε αυτό.
Για μια εταιρεία που έχει στο παρελθόν αναμετρηθεί και επικρατήσει απέναντι στον μεγαλύτερο αθλητικό οργανισμό του πλανήτη, τους New York Yankees, τα περιθώρια για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της σηκώνοντας στα πόδια του τον -μέχρι πρότινος- γονατισμένο γίγαντα που λέγεται Liverpool Football Club θα πρέπει να μοιάζουν πολύ δελεαστικά.
Γενικώς δεν μου αρέσει να ασχολούμαι με διοικητικά θέματα και η στήλη θα τα αποφύγει κατά το δυνατόν. Αλλά το «όχι» στην πώληση Coutinho θεωρώ πως σηματοδοτεί μια αλλαγή πλεύσης πολύ σημαντική. Μόνο η πρόσληψη Klopp την ξεπερνά σε σπουδαιότητα τα τελευταία χρόνια. Στρατηγικά, σημαίνει πολύ περισσότερα από μια, έστω και κραυγαλέα, μεταγραφική γκάφα, όπως αυτή που έγινε με τον Van Dijk.
Η ζυγαριά μου γέρνει υπέρ της FSG, το πρόσημο είναι θετικό. Κι αν ακόμα αποδειχτεί μελλοντικά πως έχω λάθος, αυτή τη στιγμή απολαμβάνω την εικόνα του Διοικητικού Συμβουλίου της FSG, μετά το τελεσίγραφο που έστειλαν οι Καταλανοί… Εκεί όπου μέσα σε τρελά γέλια, σηκώθηκε ο John W. Henry, σαν άλλος Homer Simpson να τους ρίξει την τελική χυλόπιτα. - Step aside everyone! Sensitive love letters are my spesialty. «Dear Bartomeu, Welcome to Dumpsville. Population : you».
Στήριξε και εσύ την προσπάθεια των Premier League Fans μέσω Paypal, μέσω του παρακάτω συνδέσμου: