Ένας καταιγισμός αγώνων αναμένεται να χτυπήσει την Premier League μέχρι την Πρωτοχρονιά. Είναι έτοιμη η Liverpool του Klopp να ανταπεξέλθει;
Στον κόσμο του αγγλικού ποδοσφαίρου το τελευταίο διάλειμμα κάθε Έτους για αγώνες εθνικών ομάδων θα έπρεπε να έχει την κωδική ονομασία «Ηρεμία πριν την Καταιγίδα». Με το που θα επιστρέψουν οι ποδοσφαιριστές στους συλλόγους τους θα αρχίσουν τα ματς να διαδέχονται το ένα το άλλο με ρυθμό ξέφρενο. Με αφετηρία την 18η Νοεμβρίου και τερματισμό την Πρωτοχρονιά του 2018, μέσα σε 43 ημέρες, θα διεξαχθούν 11 αγωνιστικές πρωταθλήματος. Ακριβώς δηλαδή όσες έχουν διεξαχθεί από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα που διαβάζετε αυτό το κείμενο. Αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Αγγλία· από τη μια εμείς οι οπαδοί θα χορτάσουμε μπάλα, από την άλλη, οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές ενδέχεται να μπουχτίσουν.
Η Liverpool σε αυτό το διάστημα θα δώσει 2 επιπλέον αγώνες για το Champions League (…αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Με εξαίρεση την Tottenham, οι υπόλοιπες ομάδες της κορυφής θα έχουν να παίξουν και έναν προημιτελικό του League Cup). Ουσιαστικά οι Reds θα βρίσκονται στο γήπεδο κάθε τρεις μέρες – το μεγαλύτερο διάστημα ανάμεσα σε δύο ματς είναι το πενθήμερο μεταξύ μίας επίσκεψής μας στο Bournemouth (17/12) και μίας στο Λονδίνο (22/12 με Arsenal).
Κι ακριβώς για να μη χαλαρώσει κανείς μετά από τόσες ημέρες «ξεκούρασης», αμέσως μετά το γκάζι θα πατηθεί ως το πάτωμα· τέσσερις αγώνες μέσα σε ένα δεκαήμερο. Είναι προφανές πως μιλάμε για ένα μπαράζ αγώνων που θα κρίνει πολλά. Στις 2 του Γενάρη, στη στήλη του βαθμολογικού πίνακα με το όνομα «Played» θα αναγράφεται ο αριθμός 22. Οι αριθμοί στις υπόλοιπες στήλες θα πρέπει να είναι τέτοιοι, που να προσεγγίζεται (ή ακόμα καλύτερα, να ξεπερνιέται) η αναγκαία συνθήκη εξόδου στο επόμενο Champions League : 2 πόντοι ανά ματς. Και φυσικά, προτού ασχοληθεί με το επόμενο, η Liverpool θα πρέπει να διασφαλίσει την προκοπή της στο τ ρ έ χ ο ν, κάτι που θα έχει καλύτερες πιθανότητες να συμβεί εάν κατοχυρωθεί η πρωτιά στον όμιλο. Είναι άραγε έτοιμη η Liverpool για το πιο επίπονο –και ίσως το πιο καθοριστικό- κομμάτι της ποδοσφαιρικής σεζόν;
Αυτό δεν μπορεί να το προδικάσει κανείς. Ωστόσο, οι οιωνοί δεν μοιάζουν κακοί. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, στις προσεχείς ημέρες η λίστα των τραυματιών θα περιέχει μόνο το όνομα του Nathaniel Clyne. Ο Mané αποθεραπεύτηκε με την ταχύτητα με την οποία καλπάζει προς την αντίπαλη εστία, ο Coutinho πάντα αναζωογονείται από το ιαματικό βραζιλιάνικο κλίμα άρα θα γυρίσει φρεσκαδούρα, ενώ μπαίνει στο κανονικό πρόγραμμα προπονήσεων ο Adam Lallana. Σας έλειψε καθόλου αυτός ο τύπος; Προσωπικά, η απουσία του όλους αυτούς τους μήνες με έκανε να διαλογιστώ σχετικά με τη σοφία της ρήσης «δεν εκτιμάς αυτό που έχεις παρά μόνο όταν το χάσεις». Η απουσία τόσο του Lallana, όσο και των άλλων δύο, κόστισε στη Liverpool. Αλλά κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Στην προκειμένη περίπτωση, κοιτάζοντας την άλλη όψη του νομίσματος θα δούμε τρεις παίκτες, τρεις κεντρικές φιγούρες στο πλάνο του Klopp, χωρίς ουσιαστικά την παραμικρή καταπόνηση. Από τα 990 λεπτά ποδοσφαιρικής δράσης μέχρι τώρα, ο Sadio έχει συμμετοχή στα 438, o Phil στα 414 κι ο Adam δεν έχει κάνει καν σεφτέ.
Αν υπάρχει πάντως κάτι ακόμα πιο σημαντικό από τις επιστροφές αυτών των σημαντικών παικτών, είναι η διαφαινόμενη τακτική προσαρμογή του προπονητή στις ιδιαίτερες απαιτήσεις αυτού του κομματιού της σεζόν. (Ας μη λησμονούμε ότι ο προπονητής μας ήταν καλομαθημένος από τη χειμερινή διακοπή στη Γερμανία. Στη δική του ποδοσφαιρική κουλτούρα, η εορταστική περίοδος ήταν ανέκαθεν μια καλή ευκαιρία για τρεις βδομάδες ανασύνταξης. Για αποφόρτιση σωματική και ψυχική, μετάβαση σε ηπιότερα κλίματα, μίνι-προετοιμασία και, τελικά, επαναφόρτιση). Αν στην πρώτη του (μισή) σεζόν ο Klopp είχε τη δικαιολογία ότι δεν έκανε ο ίδιος την προετοιμασία, στην περσινή δεύτερή του σεζόν είχε την ευκαιρία να δει μαζί με τον γυμναστή Andreas Kornmayer πως αντέδρασαν οι παίκτες του μετά από το ποδοσφαιρικό overdose του χειμώνα. Υπήρχε αναντίρρητο πρόβλημα. Και ως λύση προκρίθηκε ένα 10ημερο ταξίδι στην Ισπανία στην πρώτη ευκαιρία που δόθηκε, στα μέσα Φλεβάρη. Κουτσά-στραβά, το πρόβλημα διορθώθηκε και οι Reds (που είχαν νικήσει 2 από τα 11 ματς που προηγήθηκαν του ταξιδιού, το ένα εξ αυτών απέναντι στην Plymouth Argyle της League Two) αντέδρασαν με 8 νίκες στα εναπομείναντα 13 ματς και έφτασαν στο στόχο της τετράδας.
Φέτος η προσέγγιση έχει αλλάξει από την αρχή. Τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που παραθέτει εδώ ο Ηλίας το αποδεικνύουν σε μεγάλο βαθμό (όχι σε απόλυτο φυσικά, διότι οι συγκρίσεις γίνονται μεταξύ των 38 περσινών αγώνων και του πολύ μικρού δείγματος που έχουμε από τους 9 πρώτους φετινούς). Διατυπώνει και ένα ερώτημα στο τέλος : εάν αυτό προκύπτει από στρατηγική επιλογή συντήρησης δυνάμεων λόγω των επιπλέον αγώνων του Champions League. Κατά τη δική μου άποψη, πρόκειται σαφώς για επιλογή συντήρησης δυνάμεων (ή πιο λελογισμένης κατανομής τους), αλλά δεν έχει να κάνει με τα ευρωπαϊκά ματς. Έχει να κάνει με την αποφυγή του εκτροχιασμού της Ομάδας μετά από την περίοδο αυτή των συνεχόμενων αγώνων. Και, δευτερευόντως, με το πέρασμα στο επόμενο στάδιο τακτικής εκπαίδευσης της Ομάδας. Πάμε να το δούμε λιγάκι πιο αναλυτικά αυτό το τελευταίο (δεν θα το ονομάσω plan B, γιατί θα μοιάζει σαν ξεσκέπασμα του κουτιού της Πανδώρας... το πειραματικό 4-2-2-2 που κατέβασε στο Λοδίνο με τους Hammers θα έπρεπε τότε ίσως να ονομαστεί plan C, κ.ο.κ. Ενώ όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι ο Klopp δεν έμαθε γράμματα πέραν του Α, ένα πράγμα ξέρει όλο κι όλο ο άνθρωπος και σ’ όποιον αρέσει!).
Το δείγμα γραφής της φετινής Liverpool δόθηκε στο Allianz Arena του Μονάχου, ήδη από την 1η Αυγούστου (σ.σ. όχι μόνο η πρόβα τζενεράλε της σεζόν, αλλά και ματς ειδικών προσωπικών συνθηκών για τον Klopp). Εκεί η Liverpool δεν πρέσαρε μανιωδώς τους Βαυαρούς ψηλά στο γήπεδο, όπως έκανε την περασμένη σεζόν. Περίμενε κατά βάση στο δικό της μισό του γηπέδου, περιόρισε τόσο τα συνολικά τρεξίματα όσο και τα σπριντ, έδωσε έμφαση στην ταχύτατη μετάβαση από θέση άμυνας κοντά στη δική της περιοχή σε θέση βολής στην περιοχή των αντιπάλων. Με τον Coutinho πίσω από την τριάδα Salah-Firmino-Mané, διαφοροποίησε αισθητά τον πλουραλισμό στο στυλ παιχνιδιού. Το gegenpress, εμπεδωμένο πλέον από την περασμένη σεζόν, δεν εξασκείται με την ίδια επιμονή. Διότι έχει γίνει πλέον κτήμα των παικτών, κομμάτι του DNA τους, ένας αυτοματισμός που θα χρησιμοποιείται ασφαλώς σε πρώτη ευκαιρία - χωρίς όμως να είναι πια αυτοσκοπός.
Η στόχευση φέτος ήταν να δοθεί και μια επιπλέον διάσταση στο επιθετικό ρεπερτόριο, που θα βασιζόταν στη δυνατότητα των δυο Αφρικανών και των δυο Βραζιλιάνων να συνεργαστούν με την αντίπαλη άμυνα στη θέση της (για να λυθεί το πρόβλημα με τα περίφημα «λεωφορεία», που ακυρώνουν εν πολλοίς το gegenpress). Ο Coutinho βασικός τροφοδότης, ο Firmino βασικό γρανάζι που βοηθά στη μετάδοση της κίνησης και τα δύο βέλη να εξαφανίζονται είτε στην πλάτη των αντιπάλων, είτε μπροστά στα μάτια τους με την ικανότητά τους στο 1 vs 1. Όλο αυτό πήγε περίπατο όταν ο Neymar πήρε μεταγραφή για την PSG, δυστυχώς. Γι’ αυτό και ο Klopp υποχρεώθηκε να επιστρέψει πάραυτα στο δοκιμασμένο στυλ (τη σταθερά του gegenpress) στα δύο πιο σημαντικά ματς της χρονιάς ως τώρα – εκείνα με τη Hoffenheim. Τώρα όμως οι Fab 4 θα ξαναβρεθούν μαζί στο γήπεδο (μετά το Μόναχο, τους έχουμε δει για 70 λεπτά στη Μόσχα μόνο) και αυτό είναι καλός λόγος αισιοδοξίας εν όψει της καταιγίδας που έρχεται.
Ανοίγουμε την ομπρέλα μας και δεν φοβόμαστε τίποτα. Up the Reds!
Στήριξε και εσύ την προσπάθεια των Premier League Fans μέσω Paypal, μέσω του παρακάτω συνδέσμου: