Οι Premierleaguefans γυρίζουν πίσω στο χρόνο και θυμούνται την τελευταία συμμετοχή των Σκωτσέζων σε Παγκόσμιο Κύπελλο.
Μπορεί για τους νεότερους η παρουσία της Σκωτίας σε μία μεγάλη διοργάνωση να αποτελεί μία μικρή έκπληξη, για αυτούς όμως που την θυμούνται απο τη δεκαετία του ’70 και μετά η πρόκριση σε τελικά ήταν σχεδόν δεδομένη καθώς η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του ’98 ήταν ήδη η 8η για τους Βρετανούς.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στα γήπεδα της Γαλλίας, ήταν το τελευταίο του εικοστού αιώνα αλλά και το πρώτο με 32 ομάδες. Η Σκωτία είχε εξασφαλίσει την πρόκριση ως η καλύτερη 2η της προκριματικής φάσης των ομίλων (πίσω απο την 1η Αυστρία και μπροστά απο την 3η Σουηδία που είχε καταλάβει την 3η θέση στην προηγούμενη διοργάνωση του 1994).
Η κληρωτίδα την έφερε στον 1ο όμιλο αντιμέτωπη με την κάτοχο του τροπαίου και 1ο φαβορί Βραζιλία, τη Νορβηγία και το Μαρόκο. Εκτός απο τη "Σελεσάο", οι πιθανότητες έδειχναν να είναι μοιρασμένες μεταξύ των 3 υπολοίπων και οι Σκωτσέζοι ήθελαν να ξορκίσουν την κατάρα κάνοντας αυτήν τη φορά το βήμα παραπάνω, περνώντας στην επόμενη φάση. Η Σκωτία είχε δώσει το παρόν σε όλα σχεδόν (πλην του Μουντιάλ '94) τα μεγάλα ποδοσφαιρικά ραντεβού της δεκαετίας του '90 και έδειχνε ότι είχε την εμπειρία και τις δυνατότητες να το πετύχει. Απο το ρόστερ ξεχώριζαν: ο γερόλυκος 40άρης τερματοφύλακας Τζιμ Λέιτον. Στην άμυνα δέσποζε ο πρωταθλητής Αγγλίας με την Μπλάκμπερν το 1995, Κόλιν Χέντρι. Στο κέντρο ξεχώριζαν ο πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ντόρτμουντ του '97 Πολ Λάμπερτ με τον Τζον Κόλινς και στην επιθετική γραμμή ο Γκάλαχερ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα προβλήματα δεν έλειπαν αφού υπήρχαν 2 σημαντικές απουσίες βασικών, του πολύπειρου μέσου Γκάρι Μακάλιστερ που είχε τραυματιστεί λίγους μήνες πριν και του επιθετικού Άλι Μακόιστ που δεν κλήθηκε προς έκπληξη πολλών απο τον ομοσπονδιακό τεχνικό Κρεγκ Μπράουν (παραδέχτηκε το λάθος του αργότερα) ενώ ο γκολκίπερ Άντι Γκόραμ αποσύρθηκε απο την εθνική (σύμφωνα με τις φήμες) όταν έμαθε ότι δεν προοριζόταν για βασικός στη διοργάνωση!
Η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα της διοργάνωσης, Βραζιλίας – Σκωτίας, έγινε στις 10 Ιουνίου στο Παρίσι με τους Σκωτσέζους να εμφανίζονται με τις παραδοσιακές τους φορεσιές - το «Κιλτ» στην τελετή έναρξης.
ΟΙ 3 ΑΓΩΝΕΣ
Στο αγωνιστικό κομμάτι, όλα τα φώτα ήταν στραμένα πάνω στη Βραζιλία και το «Φαινόμενο» Ρονάλντο και η Σκωτία αναμενόταν να έχει τον ρόλο κομπάρσου. Και μόλις στο 4ο λεπτό η Σκωτία βρέθηκε πίσω στο σκορ απο γκολ του Σαμπάιο. Όλοι περίμεναν μία άνετη νίκη των Βραζιλιάνων, όμως η Σκωτία ισορρόπησε το παιχνίδι ισοφαρίζοντας μάλιστα, με πέναλτι του Κόλινς λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου. Το 2ο ημίχρονο κυλούσε και οι Σκωτσέζοι όχι μόνο δεν κινδύνευαν αλλά έδειχναν να πατάνε καλύτερα. Μια ατυχία όμως, ενα αυτογκόλ του Μπόιντ στο τελευταίο τέταρτο τους στέρησε ένα μεγάλο αποτέλεσμα στην πρεμιέρα.
Το επόμενο ματς, για την 2η αγωνιστική, ήταν στις 16 Ιουνίου στο Μπορντό απέναντι στη Νορβηγία. Παρά το γεγονός ότι οι Σκωτσέζοι μπήκαν δυναμικά και κυριάρχησαν δημιουργώντας αρκετές φάσεις στο 1ο ημίχρονο δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν την υπεροχή τους σε γκολ. Βρέθηκαν μάλιστα πίσω στο σκορ λίγα δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του 2ου ημιχρόνου. Στη συνέχεια ο Κρεγκ Μπράουν έκανε αρκετές αλλαγές και η Σκωτία κατάφερε τελικά να ισοφαρήσει με μία μικρή λόμπα του Μπέρλι. Το τελικό 1-1 άφησε μια μάλλον πικρή γεύση.
Ολα έδειχναν ότι η πρόκριση θα κρινόταν στο τελευταιο ματς στο Σεντ Ετιέν με το Μαρόκο (με δεδομένο πάντα οτι η Νορβηγία δεν θα έπαιρνε κάτι απο τη Βραζιλία στο άλλο παιχνίδι). Η Σκωτία μπήκε και πάλι καλά αλλά το ματς «στράβωσε» γρήγορα με τους Μαροκινούς να προηγούνται 1-0 στο ημίχρονο. Το 2ο γκολ του Χαντά σε μια αντεπίθεση και με μία κοκκινη κάρτα του Μπέρλι στα πρώτα λεπτά του 2ου ημίχρονο έκοψε τις όποιες ελπίδες και το 3-0 του ηταν η ταφόπλακα. (Για την ιστορία, η Σκωτία τερμάτησε τελευταία στο όμιλο με 1 βαθμό, συγκομιδή που την αδικεί, ενώ στο άλλο ματς η Νορβηγία νίκησε τελικά τη Βραζιλία περνώντας στην επόμενη φάση).
«Το τελευταίο παιχνίδι ήταν μία μεγαλή απογοήτευση αλλα συνολικά ήμουν πολύ περήφανος για την ομάδα» είχε δηλώσει ο Κρεγκ Μπράουν που έφυγε απο τη ζωή λίγους μήνες πριν. Την περηφάνια της δεν έχασε ούτε η «Tartan Army” – σκωτσέζοι φίλαθλοι - μέχρι το τέλος του τουρνουά, που βραβεύτηκαν μάλιστα ως οι καλύτεροι της διοργάνωσης.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μέχρι και σήμερα εκείνος ο αγώνας στο Σεντ Ετιέν θα ήταν το τελευταίο ματς των Σκωτσέζων σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το «Flower of Scotland» και οι παραδοσιακές τους γκάιντες ακόμα περιμένουν να ακουστούν σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Στήριξε και εσύ την προσπάθεια των Premier League Fans μέσω Paypal, μέσω του παρακάτω συνδέσμου: